تا اينكه ذكر فضل و سابقه و نصرت انصار به ميان آمد ، و آنچه در قرآن از ايشان ستايش شده ، و آنچه پيامبر صلَّى الله عليه و آله در فضيلت ايشان فرموده [ همچون : « انصار محلّ راز و سرّ و امانت منند » و : « هر كه انصار را دوست بدارد خدا نيز او را محبوب دارد ، و هر كه به ايشان بغض ورزد مبغوض خداوند شود » ، و : « هيچ فرد مؤمنى به خدا و پيامبر به انصار بغض نمىورزد » و : « اگر تمام مردم به گروه‌هاى مختلف داخل شوند من به گروه انصار مىروم » ] .
و در ادامه اشاره به مدح رسول خدا صلَّى الله عليه و آله در تشييع جنازهء سعد بن معاذ نمودند كه فرمود : « عرش خداوند از مرگ سعد به لرزه در آمد » و هنگامى كه از يمن پارچه هايى نزد آن حضرت آوردند كه موجب شگفتى همگان شد فرمود : « پارچه‌هاى سعد بن معاذ در بهشت از تمام آنها زيباتر است » ، و نيز در فضل حنظلة بن أبى عامر كه ملائكه او را غسل دادند ، و از عاصم بن ثابت كه زنبوران جنازهء او را از قصد سوء دشمن محافظت كردند .
و سپس هر كدام از افراد برجستهء خود را اسم بردند كه فلانى از ما است ! فلانى از ما است . و قريش گفت : رسول خدا صلَّى الله عليه و آله از ما است ، حمزه از ما است ، جعفر از ما است ، عبيدة بن الحارث و زيد بن حارثه و أبو بكر و عمر و سعد و أبو عبيده و سالم و عبد الرّحمن بن - عوف همه از ما مىباشند .

301