ذليل و خوار بوديد ، و با اينكه هيچ روزنهء اميدى بر جاى نگذاشته بوديد و اشخاص كينه توز و نادان دائما توطئه مىكردند ، باز مشمول رحمت خداوند شده و شما را توسّط پيغمبر خود از اين همه پستى و هلاكت نجات بخشيد ، و هر چه شعلهء آتش جنگ و خلاف را مىتافتند خداوند خاموشش مىكرد . و هر گاه شيطان شاخ خود را بيرون مىكرد يا توسّط گروهى از مشركان زبان بغض و عداوت خود را مىگشود برادر او علىّ بن ابى طالب را براى مقابله و دفع آنها اعزام مىفرمود ، و او ( حضرت علىّ عليه السّلام ) از هيچ كدام از آن مأموريتها بىنتيجه باز نمىگشت و بال و پر دشمن را زير پاى خود گذاشته و شعله‌هاى آتش مخالفين را با شمشير خود خاموش مىساخت ، و با خلوص نيّت و فقط براى خدا تحمّل آن سختىها را كرده و نهايت كوشش را مىنمود ، وى نزديكترين مردم به پيامبر و آقا و سرور اولياء الله بود ، او پيوسته آماده به خدمت و خيرخواه ؛ جدّى و پرتلاش بود ، و در راه خدا سخن هيچ ملامتگرى در او اثرى نداشت ، و شما در آن روزگار در كمال رفاه و آسايش بسر برده و در كمال امنيّت در باغهاى خود لميده ، و پيوسته در انتظار آن بوديد كه حوادث بد و جريانهاى ناملايم شامل حال ما خانواده گردد ، آرى شما هنگام يورش دشمن فرار كرده و از جنگ گريزان بوديد .
اكنون كه خداى تعالى پيامبر خود را به سراى انبيا و برگزيدگان خود نقل مكان

232