امام صادق عليه السّلام فرمود : اين معناى مجادلهء احسن است ، كه در آن جاى هيچ عذر و بهانه اى براى مخالف باقى نمىگذارد ، و شبهه و اعتراضش مطابق فهم او پاسخ داده مىشود .
و امّا جدال غير احسن اين است كه منكر حقّى شوى كه تميز حقّ و باطل طرف بحث را از تو سلب مىكند ، و با اين كار تنها او را از باطلش دور مىسازى نه به حقّ نزديك ، و اين شيوه ممنوع و حرام است ، زيرا هر دوى شما منكر حقّ مىباشيد .
سپس امام حسن عسكرى عليه السّلام فرمود : يكى از حضّار پرسيد : آيا رسول خدا صلَّى الله عليه و آله نيز مجادله مىفرمود ؟ امام صادق عليه السّلام پاسخ داد : هر گونه در بارهء رسول خدا صلَّى الله عليه و آله مىانديشى مبادا فكر كنى كه آن بزرگوار از فرمان و دستور خداوند سرپيچى كرده باشد ، خداوند دستور مىدهد كه : « و با آنان به شيوه اى كه نيكوتر است مجادله كن - نحل : 125 » و در پاسخ اعتراض منكرين حشر فرمايد : « همان خداى كه نخستين بار آفريدش ، زنده اش مىكند - يس : 79 » ، با اين حال فكر مىكنى پيامبر از فرمان خدا كوتاهى و مخالفت نموده و مطابق مأموريت الهى مجادله نكرده و ديگران را از آن فرمان آگاه نساخته است ؟ ! سپس حضرت صادق عليه السّلام بواسطهء پدران گرامش از أمير المؤمنين عليهم السّلام به نقل حديثى از پيامبر گرامى اسلام پرداخت كه : جمعى از پيشوايان پنج فرقهء : يهود ،

21