خدا را هيچ گزند و زيانى نرساند ، پروردگارا گناهان مؤمنان را ببخشاى ، و بر كافران غضب نما ، و حمد و ستايش خداى راست ، پروردگار جهانيان .
پس ندا از جماعت برخاست : با قلب و زبان و دستهايمان فرمان خدا و رسول او را شنيديم و اطاعت نموديم ، سپس به سوى پيامبر صلَّى الله عليه و آله و على هجوم آورده و با زدن دست به دست پيامبر با او بيعت نمودند ، و نخست اوّلى و دومى و سومى و چهارمى و پنجمى و پس از آنان ديگران بنا بر مقام و منزلتشان بيعت كردند . و اين كار تا اقامهء نماز مغرب و عشاء كه با هم خوانده شد تا سه بار ادامه يافت ، و رسول خدا صلَّى الله عليه و آله در اثناى هر بيعت مىفرمود : « حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه ما را بر همهء مردم برترى داد » و از همين جا زدن دست هنگام بيعت سنّت و رسم شد ، و چه بسا اين سنّت را كسى انجام داد كه در آن بيعت هيچ حقّى نداشت ! ! و از امام صادق عليه السّلام روايت است كه فرموده : وقتى پيامبر اين خطبه را بپايان رسانيد در ميان جماعت مردى خوش سيما و معطَّر ظاهر شده و گفت : بخدا سوگند هيچ وقت محمّد را مانند امروز نديده بودم كه تا اين اندازه در معرّفى پسر عمويش على بن - أبى طالب و براى تثبيت وصايت و ولايت او اصرار و تأكيد و پافشارى نمايد ، و براستى جز كافر به خداى عظيم و پيامبرش هيچ كس قادر به مخالفت با آن قرارداد نيست ، غم و اندوه طولانى و دراز بر كسى كه پيمانش بگسلد !

145