شترى مخصوص حمل بار ، بنام ديباج ، و علمى بنام معلوم ، و مغفرى بنام اسعد بود ، كه بهنگام وفات همگى آنها را بعلىّ عليه السّلام سپرد ، انگشتريش را بيرون كرد ، و به انگشت او كرد ، پس علىّ عليه السّلام گفت كه در قبضهء يكى از شمشيرهاى آن حضرت ورقه اى يافته است كه سه جمله بر اين گونه در آن نوشته بوده است : « با هر كه از تو ببرد بپيوند و حقّ را بگوى اگر چه بزيان خودت باشد ، و در باره كسى كه با تو بدى كند نيكى كن » .
5404 - و معلَّى بن محمّد بصرى ، از جعفر بن سليمان ، از عبد الله بن حكم ، از پدرش ، از سعيد بن جبير ، از ابن عبّاس روايت كرده است كه گفت : پيمبر صلَّى الله عليه و آله فرمود : علىّ وصىّ من و خليفه من ، و همسرش فاطمه سرور زنان جهانيان دختر من ، و حسن و حسين دو سرور جوانان اهل بهشت دو فرزند من هستند . هر كه ايشان را دوست بدارد بحقيقت مرا دوست داشته ، و هر كه با ايشان دشمنى كند بحقيقت مرا بدشمنى گرفته ، و هر كه با ايشان در افتد بحقيقت با من درافتاده ، و هر كه به ايشان جفا كند بحقيقت با من جفا كرده ، و هر كه در باره ايشان نيكى كند ، بحقيقت نسبت به من نيكى كرده است . ( از خدا همى خواهم كه ) :
هر كس كه با ايشان ارتباط برقرار كند ، خدا رشتهء دوستيش را با او متّصل سازد ، و هر كس كه از ايشان ببرد خدا رشتهء لطفش را از او بگسلد . و خدا كسى را

8