محبوب ، و نيز روايت كرده‌ام آن را از پدرم و حسين بن احمد بن ادريس - رضى الله عنهما - از احمد بن ادريس از محمّد بن عليّ بن محبوب .
توضيح : « محمّد بن علىّ بن محبوب اشعرى ابو جعفر قمّى از مشايخ حديث و بزرگان زمان خويش در قم بوده ، صحيح المذهب و داراى كتابهائى است ، و طريق اوّل مؤلَّف به وى صحيح و دوّم حسن همانند صحيح است » .
و آنچه در آن از محمّد بن سنان آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از محمّد بن - علىّ ماجيلويه - رضى الله عنه - از عمويش محمّد بن ابى القاسم از محمّد بن علىّ كوفى از محمّد بن سنان ، و نيز روايت كرده‌ام آن را از پدرم - رضى الله عنه - از علىّ بن ابراهيم از پدرش از محمّد بن سنان .
توضيح : « محمّد بن سنان ابو جعفر زاهرى را نجاشيّ و كشّي و شيخ و علَّامه تضعيف كرده‌اند ، لكن از او رواياتى بسيار نقل كرده‌اند ، لا بدّ به انتخاب از كتب وى هر كجا كه قرينهء صحّت موجود بوده نقل مىكرده‌اند و اصولا قدما به مروى مىنگريستند نه به راوى ، چنان كه صدوق - رحمه الله - خود در كمال الدّين ( طبع مكتبة الصدوق ص 543 ) در اخبار ابو محمّد علوى گفته است : « أخبرني أبو محمّد الحسن بن محمّد فيما اجازه لي ممّا صحّ عندي من حديثه « كه خود در مدّعى ظاهر است ، و نقل بزرگان صدر اوّل از افراد ضعيف ، دليل بر وثاقت آنان نخواهد بود بلكه دليل بر معتبر بودن روايتى است كه بدان احتجاج كرده‌اند ( در نظر آنان فقطَّ و كسانى كه مقلَّد ايشانند ) و لذا ممكن است همان خبر نزد ديگر بزرگان ، از اهل فنّ معتبر نباشد چون خود فكر و انديشه دارند و تقليد را بر خود روا نمىدارند ، بارى طريق اوّل مؤلَّف به وجود محمّد بن سنان و ابو سمينه كوفى ضعيف است ، و طريق دوّم حسن » .

546