از قاسم بن يحيى از جدّش حسن بن راشد ، و نيز روايت كرده‌ام آن را از محمّد بن علىّ ماجيلويه - رضى الله عنه - از علىّ بن ابراهيم بن هاشم از پدرش از قاسم بن يحيى از جدّش حسن بن راشد .
توضيح : « حسن بن راشد كنيه اش ابو علىّ و از وابستگان آل مهلَّب است ، و در روايت ضعيف مىباشد و از امام جواد عليه السّلام روايت مىكند ، وى كتابى دارد بنام راهب و راهبه و ابن غضائرى ويرا تضعيف نموده است ، و طريق مؤلَّف به وى به قاسم بن يحيى ضعيف است و ذكر او بعدا خواهد آمد » .
و آنچه در آن از أبان بن عثمان آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از محمّد بن - حسن - رضى الله عنه - از محمّد بن حسن صفّار از يعقوب بن يزيد و ايّوب بن نوح و ابراهيم بن هاشم و محمّد بن عبد الجبّار همگى از محمّد بن ابى عمير و صفوان بن يحيى از ابان بن عثمان احمر .
توضيح : « ابان بن عثمان احمر بجلى به ولاء از اصحاب امام صادق عليه السّلام است و او را كوفى و هم بصرى گفته‌اند ، و شيخ او را در فهرست از اصحاب ابى الحسن عليه السّلام نيز شمرده است و گويد : از كتابهاى وى جز كتابى كه در آن مبدء و مبعث و مغازى و وفات و سقيفه و ردّه را جمع كرده نمىشناسم و همچنين گفته‌اند ، وى ناووسى مذهب است و توثيق شده از اصحاب اجماع شمرده شده است ، علَّامهء حلَّى فرموده : نزديكتر بصواب نزد من پذيرفتن روايات اوست هر چند مذهبش فاسد است - انتهى . و ناووسى مذهب بودن وى مورد گفتگو است و محقّق اردبيلى در شرح ارشاد فرموده : « كونه ناووسيّا غير واضح بل قيل : كان ناووسيّا « و از كلام وى چنين استفاده مىشود كه وى ابتدا ناووسى بوده سپس به اصحاب ما

487