آنكه حادثه اى از قبيل زخمى يا كار كشنده اى در وجود خود انجام داده باشد وصيّت كند وصيّتش در ثلث نافذ است ، و اگر پس از پديد آوردن حادثه اى مانند زخمى يا كارى كه احتمال مرگ در پى داشته باشد ، وصيّت كند ، وصيّتش نافذ نيست .
باب در بارهء دو مرد كه بوصايت برگزيده ميشوند ، پس هر يك وصايت خود را به نيمى از تركه اختصاص ميدهد .
5471 - محمّد بن حسن صفّار - رضى الله عنه - طىّ نامه اى از امام ابو محمّد حسن بن علىّ عليهما السّلام سؤال كرد كه : مردى به دو مرد وصيّت كرده است ، در اين صورت آيا براى يكى از آن دو جايز است كه وصايت نيمى از تركه را به خود اختصاص دهد ، و آن ديگر نيز وصايت نيم ديگر را مخصوص سازد ؟ امام عليه السّلام در پاسخ مرقوم داشت : براى آن دو سزاوار نيست كه با نظر ميّت مخالفت كنند ، و إن شاء الله بر حسب مأموريّتى كه به ايشان داده عمل ميكنند . و اين توقيع بخطَّ آن امام عليه السّلام نزد منست .
5472 - و در كتاب محمّد بن يعقوب كلينىّ - رحمه الله - از احمد بن محمّد ، از علىّ بن حسن ميثمى ، از دو برادرش محمّد و احمد ، از پدرشان از داود بن أبى -

47