مؤلَّف به وى بوجود موسى بن سعدان ضعيف است ، و نيز معلوم ما نيست مراد از عبد الله بن قاسم كيست چون مهمل يا ميان چهار تن مشترك است » .
و آنچه در آن از محمّد بن حسن صفّار - رحمه الله - آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از محمّد بن حسن بن احمد بن وليد - رضى الله عنه - از محمّد بن حسن - صفّار .
توضيح : « محمّد بن حسن بن فرّوخ صفّار أبو جعفر أعرج قمىّ ، يكى از بزرگان مشايخ قم و داراى منزلتى عظيم است و در نقل بسيار دقيق بود ، و در سنهء 290 در قم از دنيا رفت ، و طريق مؤلَّف به او صحيح است ، و ابن الوليد و صفّار هر دو از بزرگانند » .
و آنچه در آن از علىّ بن بلال آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از محمّد بن علىّ ماجيلويه - رضى الله عنه - از علىّ بن ابراهيم بن هاشم از پدرش علىّ بن بلال .
توضيح : « علىّ بن بلال بغدادى ، از اصحاب امام جواد و حضرت هادى عليهما السّلام است ، و داراى كتاب و ثقه مىباشد ، و طريق مؤلَّف به او حسن است » .
و آنچه در آن از يحيى بن عبّاد مكَّى نقل شده است . پس روايت كرده‌ام آن را از محمّد بن موسى بن متوكَّل - رضى الله عنه - از محمّد بن أبى عبد الله الأسدى الكوفى ، از موسى بن عمران النّخعى ، از عمويش حسين بن يزيد ، از يحيى بن عبّاد مكَّى .
توضيح : « يحيى بن عبّاد - يا عبادة - المكَّى ، وى را از اصحاب امام صادق عليه السّلام شمرده‌اند ولى مجهول الحال است ، و او رواياتى در احكام اموات دارد كه در مجلد اول برقم 405 گذشت ، و در طريق مؤلَّف به او حسين بن يزيد نوفلى است و او را تضعيف و رمى بغلو در آخر عمر ، كرده‌اند و نجاشى گويد : ما دليلى در رواياتش

405