روايت كرده‌ام آن را از پدرم و محمّد بن حسن - رضى الله عنهما - از سعد بن عبد الله ، و عبد الله بن جعفر حميرى از احمد بن ابى عبد الله برقى از پدرش از محمّد بن ابى عمير از حكم بن حكيم .
توضيح : « حكم بن حكيم - مصغّرا - از اصحاب امام صادق عليه السّلام است ، وى پسر برادر يا پسر عموى خلَّاد بن عيسى است ، و داراى كتاب و ثقه است ، و طريق مؤلَّف به او صحيح مىباشد ، و مراد به خلَّاد ظاهرا خلَّاد بن عيسى يا ابن مسلم عبدى صفّار است » .
و آنچه در آن از ابراهيم بن أبي محمود آمده است ، پس روايت نموده‌ام آن را از محمّد ابن على ما جيلويه - رضى الله عنه - از على بن ابراهيم از پدرش از ابراهيم بن أبى محمود ، و أيضا از پدرم - رضى الله عنه - از حسن بن احمد مالكى از پدرش از ابراهيم بن محمود ، و نيز از محمّد بن حسن - رضى الله عنه - از سعد بن عبد الله ، و محمّد بن حسن صفّار از احمد بن محمّد بن عيسى از ابراهيم بن أبى محمود .
توضيح : « ابراهيم بن أبى محمود خراسانى از اصحاب حضرت ابى الحسن علىّ بن موسى عليهما السّلام است و گاهى از امام كاظم و يا حضرت جواد عليهما السّلام روايت مىكند ، و داراى كتابى است ، و او را ثقه دانند ، و طريق اوّل مؤلَّف به او به جهت ابراهيم بن هاشم حسن است و طريق دوم مجهول است به حسن بن احمد بن - مالكى ، و پدرش نيز ، و طريق سوّم صحيح است » .

395