و آنچه در آن از علىّ بن جعفر عليه السّلام آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از پدرم - رضى الله عنه - از محمّد بن يحيى العطَّار از عمركي بن عليّ بوفكى از علىّ بن - جعفر و او از برادرش موسى بن جعفر عليهما السّلام ، و نيز بواسطهء ابن الوليد ( استادم ) از محمد بن حسن بن فرّوخ صفّار و سعد بن عبد الله هر دو از احمد بن محمّد بن عيسى و فضل بن عامر و اين دو از موسى بن قاسم بجلى از علىّ بن جعفر و او از برادرش موسى بن جعفر عليهما السّلام ، و همچنين همهء كتاب على بن جعفر را به همين سند روايت كرده‌ام .
توضيح : « علىّ بن جعفر مردى بسيار جليل القدر و مورد وثوق بوده و داراى كتابى معتمد است ، گويند مزارى كه در قم مىباشد قبر او است ، ولى اين قول ناصواب است ، زيرا وى در اصل اهل عريض مدينه بوده و بعد هم به بصره آمده و در آنجا سكنى گزيده ، و بعلاوه اگر وى به قم آمده باشد مشايخ قم بايد از وى حديث مىداشتند با اينكه چنين چيزى نيست ، و تنها بعض اشعريين كه قبلا كوفه يا مدينه بوده‌اند و سپس بقم مهاجرت كرده‌اند از وى روايت دارند ، و اين دليل نيست كه وى بقم آمده باشد ، و راويانش : عمركى اهل نيشابور است و موسى بن قاسم اهل كوفه ، و به نظر ميرسد اين مزار از علىّ بن جعفر هرمزانى قمّى و يا علىّ بن جعفر بن موسى بن - جعفر عليه السّلام باشد . و العلم عند الله .
و امّا دو طريق صدوق - عليه الرحمة - به او رجالش از ثقاتند جز فضل بن عامر كه ضرر نمىرساند چون عطف بر احمد بن محمّد است » .
و آنچه در آن از اسحاق بن عمّار نقل شده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از

385