شرح : « مراد از اين بيان آنست كه حيا و ديندارى ملازم عقلند ، و از او جدائى ندارند ، و هر كس عاقل باشد لا جرم ديندار و با حيا است و عدم هر يك از اين دو در شخص دليل عدم عقل است » .
5907 - و احمد بن محمّد بن عيسى ، از علىّ بن اسماعيل ، از عبد الله بن وليد ، از أبو بصير از امام صادق جعفر بن محمّد - عليهما السّلام - روايت كرده است كه فرمود :
چهار چيز است كه بهدر ميرود : دوستىاى كه در بارهء بيوفائى مصروف گردد ، و احسانى كه در بارهء فرد ناسپاسى مبذول شود ، و علمى كه به كسى تعليم كنند كه گوش به آن فرا نميدهد ، و سرّى كه نزد كسى بوديعت نهند كه نگهدار آن نيست .
5908 - و امام صادق عليه السّلام فرمود : خداوند تبارك و تعالى قطعاتى از زمين دارد كه « منتقمه » ناميده مىشود ، پس چون خدا مالى به بنده اى عطا كند ، كه حقّ خداوند عزّ و جلّ را از آن نپردازد ، خداوند قطعه اى از آن قطعات را بر او مسلَّط ميسازد ، تا آن مال را در آنجا تلف كند ، و آنگاه صاحب مال ميميرد و آن زمين را واميگذارد .
5909 - و امام صادق عليه السّلام فرمود : كسى كه از ناسزاگوئى خود در بارهء ديگران و از ديگران در بارهء خود باكى نداشته انعقاد نطفه اش با مشاركت

375