باشد صورتش به طرف پشت مادر است ، و اگر دختر باشد صورتش به طرف شكم مادر است ، و دو دستش بر دو گونهء او ، و زنخدانش بالاى زانوان او ، و به شكل محزونى مهموم است ، زيرا او بمانند دربند بسته اى بوسيله روده اى از ناف خود بناف مادرش بسته شده است ، چنان كه بوسيلهء همان ناف تا زمان مقدّر براى ولادتش از طعام و شراب مادرش تغذيه مىكند ، پس خداوند عزّ و جلّ فرشته اى را بسوى او ميفرستد تا بر پيشانيش مينويسد : شقى يا سعيد ، مؤمن يا كافر ، غنىّ يا فقير ، و همچنين اجلش و رزقش و بيماريش و تندرستيش را مينويسد ، پس چون رزقى كه از ناف مادرش برايش مقدّر شده بود قطع شد ، بانگى بر او مىزند كه از وحشت آن بانگ واژگون مىشود ، و سرش به طرف مخرج قرار ميگيرد . پس چون بر زمين قرار گيرد ، در برابر هولى عظيم و عذابى اليم واقع مىشود ، اگر بادى به او بوزد ، يا دستى بر او سوده شود چنان دردى برابر با درد كسى احساس مىكند كه پوستش را بكنند . گرسنه مىشود ولى قادر بر طلب طعام نيست ، و تشنه مىشود ولى توان طلبيدن آب ندارد ، و احساس درد مىكند ولى قدرت آن را ندارد كه فريادرسى را طلب كند ، پس خداى تبارك و تعالى برحمت و شفقت خود بر او و بنا بر محبّت در بارهء او كارش را بمادرش واميگذارد ، تا او را بجان و دل خويش از گرما و سرما حفظ مىكند ، چندان كه گوئى ميخواهد جان خود را فداى او كند ، و در اظهار مهر و ابراز عاطفه نسبت به او چنان مىشود كه چون او سير باشد

370