مميّز را در مورد خير جائز و نافذ دانند ، و ابن ادريس بلوغ شرعى را شرط داند » .
5453 - و علىّ بن حكم ، از داود بن نعمان ، از أبو أيّوب ، از محمّد بن مسلم روايت كرده است ، كه گفت : از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود : پسر چون محتضر شود ، و پيش از آنكه بالغ شده باشد وصيّت كند ، وصيّتش در بارهء خويشاوندان نافذ است ، و در بارهء بيگانگان نافذ نيست .
باب وصيّت بوسيلهء نوشتن و اشاره كردن 5454 - عبد الصّمد بن محمّد ، از حنان بن سدير ، از پدرش ، از امام أبو جعفر باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود : بر محمّد بن علىّ ابن الحنفيّه وارد شدم در حالى كه زبانش بند آمده بود ، پس او را به وصيّت فرمان دادم ، ولى جواب نداد ، پس طشتى خواستم ، و شن در آن ريختم ، و آن را در برابر او نهادند ، پس به او گفتم : با دستت به روى آن شنها بنويس پس او وصيّتش را با دست خود بر آن ريگها بنوشت ، و من آن را در نامه اى استنساخ كردم .
شرح : « محمّد ابن حنفيّه از بزرگان تابعين است ، و روايات بسيارى از پدرش امير مؤمنان عليه السّلام نقل مىكند و عامّه نيز او را در حدّ اعلاى وثاقت وصف كرده‌اند ، در سال هشتاد هجرى از دنيا رفته است ، و در آن زمان امام باقر عليه -

37