5883 - و حسن بن محبوب ، از أبو ولَّاد حنّاط روايت كرده است كه گفت : از أبو عبد الله جعفر بن محمد صادق - عليهما السّلام - در بارهء قول خداوند عزّ و جلّ : * ( « وَبِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً » ) * سؤال كردم كه اين احسان چيست ؟ امام فرمود : احسان اينست كه حقّ صحبتشان را نيكو ادا كنى و ايشان را بر آن ندارى كه چيز مورد احتياجشان را از تو سؤال كنند ، اگر چه مستغنى باشند ، زيرا خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد : * ( لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ) * ( به بهشت دست نخواهيد يافت ، مگر زمانى كه از آنچه دوست داريد انفاق كنيد - آل عمران : 92 ) . و آنگاه امام اين آيه را قراءت فرمود : * ( إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ كِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ ) * ( اگر يكى از آن دو يا هر دو نزد تو پير شوند ، پس سخنى كاشف از ملالت و آزردگى با ايشان مگوى - اسراء 23 ) اگر چه تو را خسته و ملول سازند ، * ( وَلا تَنْهَرْهُما ) * ( و ايشان را ميازار ) اگر تو را بزنند ، * ( وَقُلْ لَهُما قَوْلًا كَرِيماً ) * ( و با ايشان سخنى كريم بگوى ) و سخن كريم اينست كه به ايشان بگوئى : خدا خطاهاى شما را بيامرزد ! كه اين از سوى تو قول كريمست * ( وَاخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ ) * ( و بال تذلَّل و خضوع را از سر رحمت و شفقت براى ايشان فرود آور - اسراء : 24 ) بر اين گونه كه بهنگام نگريستن با چشم دريده به ايشان ننگرى زيرا كه « چشم دريده ادب نگاه ندارد » - و از روى رحمت و رأفت به ايشان نظر كنى و صدايت را و دستت را بر

360