در خطبه اى كه پس از وفات پيمبر صلَّى الله عليه و آله ايراد كرد ، فرمود : ايا اى مردمان ، شرفى برتر از اسلام ، و كرمى عزيزتر از تقوى و قلعه اى محكمتر از پارسائى ، و شفيعى موفّقتر از توبه ، و گنجى سودبخشتر از علم ، و عزّتى بالاتر از حلم ، و شرف خاندانى رفيعتر از أدب ، و رنجى پستتر از غضب ، و جمالى زيباتر از عقل ، و هيچ نوع زشتى زشتتر از دروغ ، و حافظى حفظكننده تر از خاموشى ، و لباسى برازنده تر از سلامت ، و غائبى و دورى نزديكتر از مرگ نيست .
أيا اى مردمان ، بيگمان هر كس كه بر روى زمين راه پيموده است ، بدرون آن روان مىشود ، و شب و روز در ويران كردن بنياد عمرها شتابنده‌اند ، و هر كه را بقيّهء حياتى باشد قوتى ، و هر دانه اى را خورنده اى است ، و تو خود قوت مرگى ، و بيگمان كسى كه روزگار را بشناسد ، از آمادگى غفلت نخواهد كرد ، هيچ توانگرى بمدد مالش ، و هيچ فقيرى بعلَّت كمى دارائيش ، از مرگ نجات نخواهد يافت .
أيا اى مردمان ، كسى كه از خداى خود بترسد ظلمش را از مردم باز ميدارد ، و كسى كه در سخن گفتنش رعايت نكند سخنان زشت و هذيان گفتنش آشكار ميگردد . و كسى كه خير را از شرّ نشناسد در موضع بهائم است . چه كوچكست مصيبت دنيا در جنب فقر و فاقهء فردا ! هيهات ! و شما دشمن و مخالف يك ديگر نشديد مگر بعلَّت رواج معصيتها و گناهها در ميانتان ، پس چه نزديكست راحت اين دنيا برنج

358