ايمانست ، و كسى كه استهزاء و مضحكه را پىگيرى كند ، خدا او را وسيلهء استهزاء و خنده ديگران ميسازد ، و كسى كه حقيقت بلا را بشناسد در برابر آن صبر مىكند ، و كسى كه آن را نميشناسد به انكار آن مىپردازد ، و شك و دو دلى در كار دين كفر است ، و كسى كه استكبار كند ، خدا قدر و اعتبار او را فرو ميكاهد ، و كسى كه از شيطان اطاعت كند ، خداى را معصيت مىكند ، و كسى كه خداى را معصيت كند ، خدا او را عذاب ميفرمايد ، و كسى كه او را شكر كند خدا نعمتش را بر او مىافزايد ، و كسى كه در برابر مصيبت صبر پيشه سازد خدا بفرياد او ميرسد ، و كسى كه كار خود را به خدا واگذارد خدا براى سامان دادن كار او كافى است ، و كسى كه به خدا توكَّل كند خدا به او پاداش ميدهد ، و خدا را با خشنود كردن يكى از افراد خلقش خشمگين مسازيد ، و با دور شدن از خدا بفردى از خلق تقرّب مجوئيد ، زيرا ميان خدا و فردى از خلق تعهّدى وجود ندارد كه بمقتضاى آن ، خيرى را به او عطا كند ، يا شرّى را از او بگرداند مگر بوسيلهء طاعتش و طلب خشنوديش . بيگمان طاعت خداوند تبارك و تعالى وسيلهء دست يافتن بهر خيريست كه آن را ميجويند ، و نجات از هر شرّيست كه از آن پرهيز ميكنند ، و خداوند عزّ و جلّ هر كه را كه اطاعتش كند محفوظ ميدارد ، و هر كه او را عصيان كند از خشم او مصون نميماند ، و كسى كه از خدا فرار كند پناهگاهى نمىيابد ، زيرا فرمان خداى - تعالى ذكره - بخوار ساختن او صادر شده است ، اگر چه خلائق خوش نداشته باشند ، و هر چه آمدنى است

353