هروله ميان صفا و مروه ، و دست سودن بر حجر الأسود ، و تراشيدن سر ، و تصدّى منصب قضا را بر عهده ندارند ، و ايشان مورد مشورت واقع نميشوند ، و جز بهنگام ضرورت ذبح نميكنند ، و آواز خود را به تلبيه بر نمىآورند ، و در كنار قبرى اقامت نميكنند ، و باستماع خطبهء عيدين نمىنشينند ، و امر ازدواجشان را خود متصدّى نميشوند ، و از خانهء شوهر جز به اذن او بيرون نميروند ، پس اگر زنى بىاذن شوهرش از خانهء او بيرون رود ، خدا و جبرئيل و ميكائيل او را لعنت ميكنند ، و زن چيزى از خانهء شوهرش بىاذن او نمىبخشد ، و شب را در حالى كه شوهرش بر او خشمگين باشد بصبح نمىآورد ، اگر چه شوهرش در حقّ او ظالم باشد .
شرح : « اينكه فرمود : در كنار قبرى اقامت نمىكنند ، از اين رو است كه در عصر جاهلى زنان پس از مردن شوهر بر گور او چادر ميزدند و تا يك سال يا كمتر در آنجا عدّهء وفات را مىگذرانيدند و اسلام از اين كار منع فرموده است » .
يا علىّ : اسلام برهنه است ، پس لباسش حيا ، و آرايشش وفا ، و مردانگيش عمل صالح ، و ستونش پارسائى است ، و هر چيزى را پايه اى است ، و پايهء اسلام محبّت اهل بيت است .
يا علىّ : زشتخوئى شوم است ، و اطاعت زن مايهء پشيمانيست .
يا علىّ : اگر نحوستى در چيزى باشد ، پس آن در زبان زنست .

293