يا علىّ : به خدا قسم اگر در دولت اشرار ( مردم شرير ) فرد فرومايه اى در قعر چاهى باشد ، هر آينه خداوند عزّ و جلّ بادى را بسوى او ميفرستد تا او را از آن پست بر جاى برآورد ، و بر فراز سر مردم خيّر قرار دهد .
يا علىّ : كسى كه خود را به غير موالى خود نسبت دهد ، پس لعنت خدا بر او باد ؛ و كسى كه مزد اجيرى را از او باز دارد ، پس لعنت خدا بر او باد ؛ و كسى كه حادثه اى پديد آورد ، و يا حادثه سازى را پناه دهد ، پس لعنت خدا بر او باد ! پس سؤال كردند كه آن حادثه چيست ؟ فرمود : آن حادثه قتل است .
يا علىّ : مؤمن كسى است كه مردم او را بر اموال و نفوسشان امين شمارند ، و مسلم كسى است كه مسلمين از دست و زبانش در سلامت باشند ، و مهاجر كسى است كه از بديها هجرت كرده باشد .
يا علىّ : محكمترين دستگيره ايمان دوستى در راه خدا و دشمنى در راه خداست .
يا علىّ : كسى كه از زن خود اطاعت كند ، خدا او را برو در آتش مىافكند ، پس علىّ عليه السلام پرسيد : مقصود از اين اطاعت چيست ؟ فرمود مقصود اينست كه او را در رفتن بحمّامها و عروسىها و عزاها و پوشيدن لباسهاى نازك آزاد گذارد .

290