شصت مسكين ، و قضاء كردن روزه آن روز ، و اگر مجامعت با حلال خود كرده يا با چيز مباح افطار نموده پس يك كفّاره بر اوست و قضاى روزهء آن روز ، و چنانچه آن را از روى فراموشى بجاى آورده بود چيزى بر او نيست ( كفّاره ندارد ) .
4332 - و امير مؤمنان عليه السّلام فرمود : هر كس سوگند ياد كرده و بگويد :
نه به صاحب قرآن ( و آن را بشكند ) بر اوست كه يك كفّارهء سوگند بدهد .
4333 - حنان بن سدير گويد : امام باقر عليه السّلام فرمود : هر گناهى كشته شدن در راه خدا كفّارهء آنست جز بدهكارى بمردم كه كفّارهء آن پرداخت كردن آنست يا راضى كردن صاحبش ، يا اينكه صاحب حقّ ، خود ببخشد .
4334 - جميل بن صالح گويد : كنيزى در مدينه داشتم يك وقت از حيض رفت من براى خداوند عزّ و جلّ نذرى كردم كه باز شود و حائض گردد ، بعد متوجّه شدم كه قبل از اينكه من نذر كنم او حائض شده بوده است - به امام صادق عليه السّلام نوشتم ، و خود در مدينه بودم - امام در پاسخ نوشت ، چنانچه قبل از اينكه تو نذر كرده باشى حائض شده چيزى بر تو نباشد و اگر پس از آن حائض شده بايد نذر

519