را خورده است مخور .
4195 - احمد بن محمّد بن عيسى نامه اى به امام هادى عليه السّلام نوشت و در آن سؤال كرد : زنى بزغاله كمتر از يك سال را از شير خود خورانيد تا او را از شير باز گرفت حكم آن چيست ؟ امام در جواب نامه مرقوم فرمودند : كار مكروهى كرده است ولى اشكالى ندارد .
شرح : « ظاهر خبر كراهت فعل را مىرساند ، و شهيد عليه الرحمة در كتاب دروس مىفرمايد : « اگر از شير زنى خورد گوشتش بشدّت مكروه مىشود « ، و قول شهيد ( ره ) بىوجه نيست زيرا انسان خود حرام گوشت است و فرزندش كه از شير او تغذيه مىكند نيز حرام گوشت مىباشد . و حيوان حلال گوشت كه شير حيوان حرام گوشت را بخورد قطعا مساوى با حيوان حلال گوشت - كه شير حلال گوشت خورده نيست - و فرق خواهد داشت ، و خبر به سند صحيح در كافى و تهذيب نقل شده به اين لفظ « امرأة أرضعت عناقا حتّى فطمت و كبرت و ضربها الفحل ثمّ وضعت فيجوز أن يؤكل لحمها و لبنها ؟ فكتب عليه السّلام فعل مكروه و لا بأس به » يعنى : زنى بزغالهء ماده اى را شير داده و پس از آنكه آن بزرگ شده آن را نر كشيده و بز بچه دار شده است آيا از شير و گوشت او مىتوان خورد ؟ فرمود : « كار مكروهى است ولى اشكال ندارد » ، چنان كه واضح است مفهوم اصل خبر آنست كه پس از مدّتى كه گذشت و آن بزغاله خود مادر شد گوشت و شيرش اشكالى ندارد ، و مفهوم نقل صدوق - رحمه الله - آنست كه گوشت بزغاله در آن اوان كه از شير باز گرفته شده و بعد از آن نيز اشكال ندارد ، و فرق اين دو مفهوم كاملا روشن است و اين تأخير نسبة زياد كه بمنزلهء استبراء است ملحوظ نگشته است » .

460