و نيز آن حضرت ( امام باقر عليه السّلام ) فرمود : هر كس با حربه به شكار زخمى زند و نام خداوند را هم ببرد ، آنگاه شكار يكى دو شب بماند و وى آن را نبيند ، سپس آن را بيابد در حالى كه درنده اى از آن نخورده باشد و بداند كه سلاح او حيوان را از پا درآورده و كشته است ، از آن بخورد إن شاء الله .
4140 - و از آن حضرت عليه السّلام در مورد مردى كه يك بز كوهى نر يا گوزنى شكار كرده بود و ديگران آن را قطعه قطعه كردند و آن كس كه تير انداخته و آن را شكار كرده بود اظهار مىكرد اين كار حرام است از آن نخوريد ، سؤال شد كه آيا در اين مورد نهيى وارد شده است ؟ فرمود : نهى وارد نشده و اشكالى ندارد .
4141 - محمّد بن على حلبى گويد : از امام صادق عليه السّلام پرسيدم : مردى شكارى را با تير صيد كرده و شكار را بر زمين زده است مردم ريختند و آن را پاره پاره كردند آيا مىتوان از آن خورد ؟ فرمود : از آن بخور .
شرح : « در ميان علما مشهور آنست كه اگر قبل از اينكه شكار زنده را ذبح كنند آن را قطعه قطعه نمايند در صورتى كه همه با هم به قصد صيد به او تير اندازند و حيوان از پا درآيد و بميرد ، خوردن آن بىاشكال است ولى اگر پس از خوردن تير او را زنده بيابند و بدون ذبح آن را قطعه قطعه كنند خوردن آن را جايز نمىدانند زيرا مىتوانسته‌اند آن را ذبح كنند و نكرده‌اند » .
4142 - از ابان بن تغلب نقل كرده‌اند كه گفت : از امام صادق عليه السّلام

439