روايت كرده كه اگر مردى زن خويش را طلاق داد و زن ادّعا كرد كه اثاث و متاع خانه از آن منست و مرد ادّعا كرد كه از آن من مىباشد ، مىبايست آنچه مربوط به مردان است مال مرد باشد و آنچه مربوط به زنان است مال زن . ( البتّه اين حكم در جاييست كه از راه ديگر نتوان معيّن كرد كه كدام متاع متعلَّق به كيست ؟ ) .
و نيز روايت شده است كه زن به متاع خانه سزاوارتر است از مرد ، زير هر كس كه ما بين مغرب و مشرق زندگى كند ( از اين كران تا آن كران ) مىداند كه زن از خانهء پدر خود متاع زندگى بهمراه خويش به خانهء شوهر مىآورد .
نويسندهء اين كتاب - رحمه الله - گويد : مراد آنست كه زن متاعى كه مربوط به زنها است و آن اثاث كه مردان مانند زنان بدان محتاجند هر دو را به خانه شوهر مىآورد ، أمّا آن كالا و متاعى كه مختصّ به مردان است ، آن متعلَّق به مرد است ، و اين حديث با حديث سابق - كه فرمود آنچه مربوط به هر كدام است از آن اوست - اختلاف ندارد و توفيق از خداوند است .
( باب نادر ) 3431 - سكونى از امام صادق عليه السّلام از پدرش از پدرانش عليهم السّلام

143