فرمود : از آن كسى مىباشد كه بند و بست علفها و نىها به سوى خانهء اوست .
مؤلَّف اين كتاب - رحمه الله - گويد : خصّ ، بند نى باشد كه در سرزمينهاى سبز و علفزارها ميان دو خانه ساخته مىشود ، و « قمط » بسته بندى و دسته كردن نى را گويند و معنى آن اينست كه آن محلّ از آن كسى است كه گره طناب و بند نىها بسوى خانهء او محكم شده است ، و گاهى گفته مىشود كه قماط آن سنگى است كه يكسر طناب و بند به آن بسته شده است و سر ديگرش به كلاف سايه بان .
( حكم رها كردن گوسفند در مزرعه براى چرا در شب ) 3414 - زراره گويد : امام باقر عليه السّلام در بارهء فرمايش خداوند متعال كه فرموده : * ( وَداوُدَ وَسُلَيْمانَ إِذْ يَحْكُمانِ فِي الْحَرْثِ ) * - الآية ( انبياء : 78 ) ( و ياد آور داود و پسرش سليمان را كه در مورد مزرعه اى كه به شب گوسفندان در آن چريده بودند حكم كردند و بسليمان حكم را آموختيم . ) فرمود : هنوز حكمى نكرده بودند بلكه با هم مشورت و گفتگو مىكردند كه خداوند مىفرمايد ما به سليمان حكم را آموختيم .
يا مطابق پاره اى از نسخ : سليمان خود حكم و راه چاره را دريافت .
3415 - احمد بن عمر حلبى گويد : از موسى بن جعفر عليهما السّلام پرسيدم در مورد اين آيه * ( وَداوُدَ وَسُلَيْمانَ إِذْ يَحْكُمانِ ) * . . . تا آخر آيه « فرمود : نظر داود اين بود

127