شب تا شبگير ( سحرگاه ) ندا ميدهد ( يعنى فرشته اى از ملائكه كه از طرف خداوند متعال ندا سر ميدهد ) آيا بنده مؤمنى نيست كه پيش از بر دميدن صبح از من خواهشى براى آخرت يا دنياى خويش داشته باشد ، تا التماس و خواستهء او را برآورده سازم ؟ آيا بندهء مؤمنى نيست كه پيش از برآمدن صبح برخيزد و بر آستان من از گناهان خويش توبه آورد تا او را اجابت كنم ؟ و گناهانش را بيامرزم ؟ آيا هيچ بندهء مؤمنى نيست كه روزيش را تنگ كرده باشم ، و او پيش از طلوع صبح دست بدعا بردارد و از من درخواست كند كه روزيش را فراخ گردانم ، و من روزى او را زياده گردانم ( و همان شب هنگام كه هنوز صبح سر نزده خواهش او را اجابت كنم ) آيا هيچ بندهء [ مؤمنى ] نيست كه بيمار باشد و پيش از دميدن صبح از من شفاى خويش طلبد ، و من خواسته او را اجابت كرده و وى را عافيت و تندرستى عطا نمايم . آيا هيچ بندهء مؤمنى نيست كه در بند زندان و اندوه گرفتار باشد و پيش از طلوع صبح از من درخواست كند كه او را از گرفتارى رهائى بخشم و من او را از حبس و اندوه رهائى بخشم و خاطرش را آسوده گردانم ، آيا بندهء مؤمنى نيست كه بر او ستم رفته باشد و پيش از دميدن صبح از من درخواست و دادخواهى از ظالم كند ؟ و من او را يارى كرده و داد او از ستمكار بستانم و حقّ او را بوى باز رسانم ، آن حضرت فرمود : اين ندا پياپى از سوى خداوند متعال ميرسد تا هنگامى كه صبح بردمد .
1240 - عبد العظيم بن عبد الله حسنى - رضي الله عنه - از ابراهيم بن أبى محمود روايت كرده كه گفت : به امام رضا عليه السّلام عرض كردم : اى زادهء رسول

91