دو امام فرمودند : پيامبر صلَّى الله عليه و آله چون نماز عشا را بجا مىآورد ، به سوى منزل خود مىرفت ، و آنگاه در آخر شب به سوى مسجد روان مىشد ، و به نماز مىايستاد ، پس در نخستين شب از ماه رمضان به مسجد مىرفت ، تا بنا بر سنّت پيشين نماز بگزارد ، پس مردم پشت سرش صف بستند ، در اين هنگام پيامبر صلَّى الله عليه و آله از جلو ايشان به خانه اش فرار كرد ، و ايشان را بر جاى گذاشت ، ولى مردم تا سه شب چنين كردند . پس پيامبر صلَّى الله عليه و آله در روز سوّم به منبر برآمد ، و پس از حمد و ثناى خدا فرمود : « أيا اى مردمان ، نماز نافله در شب ماه رمضان به صورت جماعت بدعت است ، و نماز ضحى ( يعنى هنگامى كه آفتاب در سطح زمين فراگير شود ) بدعت است ، آگاه باشيد كه شبانگاه در ماه رمضان براى نماز شب اجتماع مكنيد ، و نماز ضحى را بجا مىآوريد ، زيرا كه آن معصيت است ، آگاه باشيد كه هر بدعتى گمراهى است ، و هر گمراهى راهش به سوى آتش دوزخ است .
سپس از منبر به زير آمد ، در حالى كه ميگفت : كار كمى در مسير سنّت از كار بسيار در مسير بدعت بهتر است .

476