بارهء مردى سؤال كردم كه در ماه رمضان جنب مىشود ، و آنگاه بيدار مىگردد ، و بار ديگر مىخوابد و باز بيدار مىشود ، و پس از آن مىخوابد تا به صبح داخل مىگردد . فرمود :
روزه‌اش را بپايان مىبرد ، و روزى ديگر به عنوان قضا روزه مىدارد ، ولى اگر بيدار نشد تا صبح دميد ، روزه‌اش را بپايان مىبرد ، و اين روزه او را كفايت مىكند .
1899 - و عبد الله بن سنان از آن امام در بارهء مردى سؤال كرد ، كه روزهء قضاء ماه رمضان را بجا مىآورد ، و از اوّل شب جنب مىشود ، و تا آخر شب غسل نمىكند و چنين مىپندارد كه فجر دميده است . فرمود : آن روز را روزه نمىدارد ، و روزى ديگر روزه مىگيرد .
1900 - و عيص بن قاسم از آن امام در بارهء مردى سؤال كرد ، كه در ماه رمضان مىخوابد و محتلم مىشود ، و آنگاه بيدار مىگردد ، و بار ديگر پيش از آنكه غسل كند مىخوابد ، فرمود : باكى نيست .
1901 - و محمّد بن فضيل ، از ابو الصّبّاح كنانى ، روايت كرده است ، كه گفت : از امام صادق عليه السّلام در بارهء مردى سؤال كردم كه روزه گرفت ، و آنگاه پنداشت كه خورشيد ناپديد شده است ، و آسمان در آن حال ابرى بود ، و از اين رو افطار

452