( باب دعاى هر شب از اول ماه رمضان تا آخر آن به هنگام افطار ) 1850 - رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ، چون روزه‌اش را ميگشود ، ميگفت :
خدايا براى تو روزه داشتيم ، و با رزق تو افطار كرديم ، پس آن را از ما بپذير .
تشنگى از ما بر طرف شد ، و رگها رطوبت يافت ، و اجر و ثواب به جاى ماند .
1851 - و ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود :
در هر شب از شبهاى ماه رمضان تا آخر آن به هنگام افطار ميگوئى : « خدائى را ستايش و سپاس كه ما را يارى كرد ، تا روزه داشتيم ، و روزى عطا كرد تا افطار كرديم .
خدايا از ما بپذير ، و ما را بر ادامهء آن يارى فرماى ، و در اين ماه از كليهء آفاتمان به سلامت دار ، و عباداتمان را به سهولت و عافيتى از جانب خود پذيرا باش .
خدائى را ستايش و سپاس كه ما را به انجام روزهء روزى از روزهاى ماه رمضان موفّق داشت . » 1852 - و آن امام عليه السّلام فرمود : دعاى روزه دار به هنگام افطار مستجاب مىشود .

435