يك سال راه از او دور مىگردد ، و كسى كه سه روز روزه بدارد بهشت بر او واجب مىشود .
و من آنچه را كه در اين باب روايت شده‌ام در كتاب « فضائل رجب » آورده‌ام .
( باب ثواب روزهء شعبان ) 1823 - ابو حمزهء ثمالى از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است ، كه فرمود : كسى كه شعبان را روزه بدارد ، آن روزه او را از هر گونه لغزشى و وصمتى و با دره اى پاككننده است . ابو حمزه گفت : پس به امام ابو جعفر عليه السّلام گفتم :
وصمت چيست ؟ فرمود : قسم در معصيت ، و نذر در معصيت ، و هيچ گونه نذرى در معصيت تحقّق نمىپذيرد . گفتم : پس بادره چيست ؟ فرمود : بادره قسم به هنگام خشم است ، و توبهء آن پشيمانى از آن است .
1824 - و حسن بن محبوب ، از عبد الله بن مرحوم أزدى روايت كرده است ، كه گفت : امام صادق عليه السّلام را شنيدم كه مىفرمود : كسى كه نخستين روز از شعبان را روزه بدارد البته بهشت بر او واجب مىشود ، و كسى كه دو روز روزه بدارد ، خدا در هر روز و شب در دار دنيا به نظر لطف در او مىنگرد ، و در بهشت نگريستن بسوى او را دوام مىبخشد ، و كسى كه سه روز روزه بدارد ، خدا در هر روز از عرش

413