خود را به شخصى داده كه او را دست تنگ مىپنداشته ، ولى بعدا او را توانگر يافته است ؟
امام فرمود : آنچه به رسم زكات به او داده ذمّه اش را برى نميسازد .
1617 - و محمّد بن مسلم روايت كرده است كه از آن امام عليه السّلام در بارهء كسى سؤال كرده است كه زكات مال خود را فرستاده است تا تقسيم شود ، ولى در اين ميان تلف شده است . در اين صورت آيا ضمانت آن تا مرحلهء تقسيم شدن بر عهدهء او خواهد بود ؟ امام فرمود : در صورتى كه موردى براى پرداختن زكات يافته است ، و آن را نپرداخته و به جاى ديگر فرستاده است ، ضامن است ، ولى اگر كسى را نيافته است كه به او بپردازد ، و به اين جهت آن را براى اهل و مستحقّينش فرستاده است ضامن نيست ، زيرا در اين صورت مال از دست او بيرون بوده است .
و همچنين شخص وصىّ كه به او وصيّت كنند كه مالى را به كسى بدهد ، هر گاه شخص مورد وصيّت را بيابد و در دادن مال تعلَّل كند تا تلف شود ضامن است ، ولى اگر او را نيابد ضامن نيست .
1618 - و ابو بصير از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است ، كه فرمود : هر گاه شخص زكات را از مال خود جدا كند ، و آنگاه آن را به نام قومى نامگذارى

331