باد همچون شير خشمگين و پرهيجان به جوش و خروش درمىآيد ( و اجراى امر مىكند ) ، و هر بادى از بادها را اسمى جداگانه است ، مگر فرمايش خداوند عزّ و جلّ را نشنيده اى كه ميفرمايد : * ( إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ ) * ( يعنى :
همانا ما برايشان باد صرصرى فرستاديم در روز نحسى كه شومى آن پيوسته بود ) و باز فرموده : « باد عقيم » برايشان فرستاديم ، و باز خداوند تعالى فرموده : فأصابها اعصار فيه نار فاحترقت ( يعنى : پس آنها را بادى رسيد كه در آن آتش بود و آنها را سوخت ) و نيز ساير بادها كه در قرآن از آنها ياد كرده و بوسيله آنها هر كس را كه نافرمانى او كند عذاب فرمايد . و خداوند عزّ و جلّ را بادهاى رحمت است همچون لواقح ( يعنى باد بهارى ) ، و بادهائى كه ابرها را به حركت درمىآورد و پيش ميراند ، و بادهائى كه ابرها را در ميان آسمان و زمين نگاه ميدارند ، و باز بادها كه ابرها را ميفشارند و به اذن خدا آنها را به ريزش باران واميدارند ، و باز بادها ابرها را پراكنده ميسازند ، و بادهاى رحمت ديگرى كه خداوند در كتاب خود آنها را نام برده و برشمرده است . و اما بادهاى مشهور چهارگانه ، همانا آنها نام فرشتگانى به همين اسمها است يعنى شمال ، جنوب ، صبا و دبور ، و بر هر كدام از اين بادها فرشته اى گماشته شده است ، و چون خداوند تبارك و تعالى اراده فرمايد كه باد شمال را بوزش درآورد ، فرشته اى را كه نامش شمال است فرمان ميدهد ( كه اين كار را انجام دهد ) و آن فرشته بر بيت الحرام فرود

264