كه تعداد سجده هايش از چهار كمتر باشد آن نماز نماز نيست ، زيرا كمترين دفعات سجده كه در نماز واجب شده ( يعنى نماز دو ركعتى ) چهار سجده است و كمتر از آن ممكن نيست ، و بدان جهت بدل ركوع سجود را زياد نكرده‌اند كه نماز ايستاده فضيلتش بيشتر از نماز نشسته است ، چون شخص ايستاده مىتواند كسوف و باز شدن يا بطور كلى آسمان را ببيند در حالى كه شخص سجده گزار كه نشسته نمىتواند ( و ميدان ديد او قهراً وسعت ديد ايستاده را ندارد ) و امّا علت اينكه اين نماز از اصل نماز كه خداوند عزّ و جلّ آن را مقرّر فرموده تغيير يافته آنست كه اين نماز را به علت دگرگونى يافتن امرى از امورى طبيعى و خلاف عادت كه همان كسوف باشد ميخوانند ، پس وقتى علت تغيير يافت معلول آن نيز دگرگون مىشود .
1511 - امام صادق عليه السّلام فرمود : همان ذو القرنين چون به سدّ رسيد و آن را ساخته و از آن گذشت و به درون جهان تاريكى و ظلمات رفت ناگاه فرشته اى را ديد كه بر بالاى كوهى ايستاده و بلندى آن تا آنجا پانصد ذراع بود ، پس آن فرشته به ذو القرنين گفت : اى ذو القرنين آيا هيچ راهى ديگر نداشتى كه به اينجا پاى نهادى ؟ ذو القرنين از او پرسيد : تو كيستى ؟ گفت : من فرشته اى از فرشتگان خداوند رحمان هستم كه بر اين كوه گماشته شده‌ام ، و هيچ كوهى از كوهها نيست كه خداوند آن را آفريده باشد مگر اينكه رگى از آن به اين كوه ( كه من مأمور آنم ) متّصل باشد ، و هر گاه خداوند عزّ و جلّ اراده فرمايد كه شهرى را بلرزاند به من وحى ميفرمايد و من آن را ميلرزانم .

258