بشمار همه درختان و گياهان و فرشتگان صف بسته در اطاعت از فرمان و ابر ممنوع از فرو ريختن باران تو را همى خوانيم كه ما را نوميد بازنگردانى ، و به كيفر اعمالمان نگيرى ، و در برابر گناهانمان بمحاسبه در نياورى ( و بواسطه گناهانمان با ما مخاصمت مفرما ) . و تو اى خداى مهربان رحمتت را بوسيله ابرى سرشاركننده رودخانه ها و چشمه سارها و سبزه هاى زيبا و طرب انگيز بر ما بگستران ، و با پرورش ميوه هاى گوناگون بر بندگانت منّت گذار ، و با شكفتن شكوفه سرزمينهاى خود را خرّم و سرزنده ساز و فرشتگان كاتب و محاسبت را شاهد و ناظر سقايتى از جانب خويش قرار ده كه نافع و دائم و پرمايه و دامنه دار باشد ، بارانى پربارش و تند و شتابان و زودرس كه سرزمينهاى مرده را بدان وسيله زنده سازى ، و آنچه را كه از دست رفته است بازگردانى ، و آنچه را كه آينده است برآورى . خدايا ما را ببارانى روياننده گياه و قحطزدا و فراگير و پرطنين سقايت فرما كه هيجان و تلاطمش پياپى ، و برقهايش دمان ، و جريانش بسيار ، و باريدنش توأم با غرّش رعد ، و بخشش و بارش آن بسيار ، و جريانش دامنه دار باشد . ( و نيز خدايا ) سايه آن ابر را براى ما موجب عذاب مگردان و سرديش را نحوستزا ، و درخشش برق آن را سبب هلاك ، و آبش را تلخ و شور ، و گياهش را سست و تباه مساز . خداوندا ما از شرك و موجبات و مقدّماتش ، و از ستمكارى و لوازم و پيامدهايش ، و از فقر و علل و اسبابش به تو پناه مىبريم ، اى بخشنده خيرات از جايگاهها و مظانّش ، و اى فرستنده بركات از منابع و معادنش .

246