و گاهى هم سوره قل يا ايها الكافرون يا الهيكم التّكاثر و يا و العصر را تا آخر ميخواند . ولى آنچه بيشتر بر آن مداومت ميفرمود سوره قل هو الله احد بود ، و وقتى كه يكى از اين سوره ها را ميخواند ، اندكى مينشست ، به مقدار نشستن كسى كه شتاب دارد . آنگاه برميخاست ( و خطبه را ادامه ميداد ) . و آن حضرت ( پس از رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ) اول كسى بود كه نشستن در فاصله دو خطبه را به هيچ وجه فراموش نميكرد . آنگاه خطبه اى را كه بعد از خطبه جمعه ( سابقا ) آورده‌ايم ايراد ميفرمود .
1485 - و جزء عللى كه از فضل بن شاذان نيشابورى - رضي الله عنه - روايت كرده‌اند و او يادآور شده كه همه آنها را از امام رضا عليه السّلام شنيده است اينست كه : روز فطر را بدان جهت عيد كرده‌اند كه مجتمع مسلمانان باشد و مسلمانان در اين روز گرد آيند و از شهر خارج شده دسته جمعى به صحرا روند و خداوند را بپاس آنكه بر ايشان منّت گذارده و نعمتها انعام فرموده ( و پاداش و جايزه عباداتشان را عطا ميفرمايد ) سپاس گويند . پس روز عيد قرار داده شد ، و روز اجتماع و گرد آمدن مسلمين كه يك ديگر را ببينند ، و از احوال يك ديگر باخبر باشند ، و روزه ها را افطار كنند و روزه نگيرند ، و زكات تن خويش به مستحقان دهند ، و روى بدرگاه خداوند آورند ، و روزى باشد كه حوائج خود را بدرگاه خداوند متعال عرض كنند و التماس و زارى و تضرع نمايند .
و نيز بدان جهت آن روز را عيد قرار داده‌اند كه نخستين روز از سال است كه

234