نميگردند ، و اعمال عاملان براى پرداخت بهاى نعمتهايش كفايت نميكند ، خدائى كه مردم را به پرهيزكارى ترغيب فرموده ، و به زهد در دنيا فرا خوانده ، و از ارتكاب معاصى برحذر داشته ، و همو كه ببقاء ، عزّت يافته ، و خلق خود را بوسيله مرگ و هلاك زبون ساخته است ، و مرگ سرانجام دنياى آفريدگان ، و راه جهان و جهانيان ، و نقش پيشانى بازماندگان است . گريز فراريان از مرگ آن را از دستيابى به ايشان ناتوان و درمانده نمىسازد . و بهنگام فرا رسيدنش هوىپرستان را به بند اسارت ميكشد ، و هر گونه لذّتى را نابود مىكند ، و هر نعمتى را بزوال مىسپارد ، و رشته هر بهجت و شادمانى را ميگسلد . با اينكه اين دنيا سرائى است كه خدا فنا را برايش رقم زده ، و كوچ كردن از آن را براى اهل آن مقرّر فرموده است . ولى بيشتر مردم سوداى بقاى آن را در سر مىپرورند ، و بناء ( ساختمانها ) را محكم مىسازند ، و دنيا در كام اهلش شيرين و در چشمشان زيبا و خرم مىنمايد ، و آن براى خواستارش آماده است . و محبتش با دل تماشاگر درآميخته است . و ثروتمند كوته نظر بدان بخل مىورزد . و شخص خداترس و دل نگران زيستن در اين سرا را خوش نميدارد .
پس شما - كه خدايتان رحمت كند - با بهترين ره توشه اى كه در اختيار داريد از اين سراى كوچ كنيد ، و از دنيا بيش از اندكى براى رفع نياز طلب مكنيد ، و از نعمتهاى آن چيزى بيش از كفاف مخواهيد ، و به اندكى از آن راضى شويد ، و بكامرانى كامرانان از نعمتهاى اين جهان چشم مدوزيد ، و كار جهان گذران را آسان

226