1438 - عمّار ساباطى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود : هنگامى كه صبح دميد اين دعا را ميخوانى « الحمد لله فالق الاصباح ، سبحان [ الله ] ربّ المساء و الصّباح ، اللَّهمّ صبح آل محمّد ببركة و عافية و سرور و قرّة عين ، اللَّهمّ انّك تنزل باللَّيل و النّهار ما تشاء ، فانزل علىّ و على اهل بيتى من بركة السّماوات و الارض رزقا حلالا طيبا واسعا تغنيني به عن جميع خلقك » .
يعنى : حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه شب را شكافته و صبح پديد مىآورد ، منزّه است خداوند كه پروردگار شامگاه و بامداد است ، بار خدايا اين روز را بر آل محمّد با بركت و تندرستى و خوشحالى و روشنى چشم صبح گردان ، بار خدايا تو در شب و روز هر چه خود بخواهى نازل فرمائى ، پس بر من و خانواده‌ام از بركت آسمانها و زمين روزى حلال و پاك و فراخى فرو فرست و بدان روزى مرا از همه بندگانت بىنياز فرما .
باب ( در بيان كراهت خواب پس از نماز صبح ) 1439 - علاء از محمّد بن مسلم و او از يكى از دو امام ( حضرت باقر يا حضرت صادق عليهما السّلام روايت كرده گويد : از آن حضرت در مورد خواب پس از نماز صبح سؤال كردم كه چگونه است ، فرمود : همانا روزى را در آن ساعت

205