( باب در بيان قضاء نماز شب ) 1425 - امام صادق عليه السّلام فرمود : هر نمازى كه در شب از تو فوت شده آن را در روز قضا كن ، خداوند تبارك و تعالى فرموده است « * ( وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهارَ خِلْفَةً ) * - الآية » يعنى : و خداوند شماست آن خدائى كه شب و روز را جانشين يك ديگر ساخت براى كسى كه بخواهد متذكَّر شود يا خواهد شكر الهى بجا آورد .
مراد اينست كه شخص هر نمازى را كه در شب از او فوت شده قضاى آن را در روز بجا آورد ، و آنچه از نمازها كه در طول روز فوت شده شب قضا كند . و آنچه از نماز شب كه از تو فوت شده هر وقت از شب يا روز كه خواهى آن را قضا كن ، مادام كه وقت نماز فريضه نباشد ، و اگر نماز واجب از تو فوت شد هر گاه بيادت آمد آن را بجا آور ، و اگر زمانى بخاطرت رسيد كه در وقت فريضه ديگرى بودى ، پس ابتدا آن نمازى را كه در وقت آن هستى بخوان و بعد نماز فوت شده را قضا كن .
1426 - و باز امام صادق عليه السّلام فرمود : قضا كردن نماز شب فوت شده پس از نماز صبح و بعد از نماز عصر از جمله اسرار مخزونهء آل محمّد - صلوات الله عليهم اجمعين - است ( عبارت سرّ مخزون آل محمّد بدان جهت است كه اهل سنّت در اين دو وقت خواندن نماز را جايز نمىدانند با وجود آنكه در بسيارى از اخبارشان چنان كه

200