را بنحو ادراج و اختصار بجاى آور ، و ادراج اينست كه در هر ركعت فقط « الحمد » را بخوانى ، و اگر بيم دارى كه صبح بدمد پس دو ركعت بخوان ( كه نماز شب كرده باشى ) و يك ركعت سوّم را بعنوان وتر بخوان ( يا سه ركعت وتر را بخوان ) . و هر گاه صبح بردميد پس دو ركعت نافلهء نماز صبح را بجاى آور كه شب رفته و وقت نماز شب گذشته است .
و هر گاه چهار ركعت از نماز شب را پيش از طلوع فجر خواندى در اين صورت نماز شب را تا پايان ادامه بده خواه صبح سر زده باشد و خواه سر نزده باشد .
و نيز رواياتى چند وارد شده بر سبيل رخصت در مورد اينكه گاه گاهى شخص مىتواند نماز شب را پس از طلوع فجر بخواند ، ولى چنان نباشد كه اين كار را عادت خود سازد .
و هر گاه قضاء نماز شب بر عهده داشته باشى و وقتى به قصد نماز شب از خواب برخاستى ببينى چندان وقت باقى است كه نماز قضا و نماز همان شب هر دو را بتوان گزارد ، پس ابتدا نماز شب قضا شده را بخوان و پس از آن نماز شب اداء را بجا آور . و اگر وقت به مقدارى باشد كه فقط يك نماز را بتوانى كرد ، در اين صورت نماز شب اداء را بخوان ، مبادا كه هر دو قضا شود ، آنگاه نماز قضا شده را فردا يا روزهاى ديگر بجاى آورد .

181