باب ( در بيان ثواب خواندن نماز شب ) 1360 - جبرئيل عليه السّلام بر پيامبر خدا صلَّى الله عليه و آله نازل گرديد ، آن حضرت به او فرمود : اى جبرئيل مرا موعظه كن ، جبرئيل گفت : اى محمّد تو هر گونه كه مىخواهى زندگى كن ( ولى بدان كه ناگزير ) خواهى مرد ، و هر كس را مىخواهى دوست بدار ولى بالاخره روزى از او جدا خواهى شد ، و هر چه مىخواهى انجام ده كه بالاخره آن را ملاقات خواهى كرد ، بدان كه شرف و بزرگى مؤمن نماز شب او است ، و عزّت و سرافرازى مؤمن خوددارى او از آزار رسانيدن بمردمان است .
1361 - و بحر السقّاء از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود : از جمله نسيمهاى رحمت خداوند عزّ و جلّ اين سه چيز است : بيدارى و اشتغال به عبادت در شب ، و افطار كردن روزه دار ، و ملاقات و ديدار برادران ايمانى .
1362 - امام كاظم عليه السّلام در مورد تفسير اين آيه كه خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد : « و رهبانيّة ابتدعوها . . . . الآيه » ( يعنى : و رهبانيّتى كه ايشان خود بدعت كردند و بر خويشتن لازم گردانيدند ما بر آنان مقرّر نكرده بوديم و اين بدعت را جز به قصد رضاى الهى نكرده بودند ) فرمود : مراد از رهبانيّت نماز شب است .

158