داشته باشد ، راوى گويد : گفتم : پس اگر ما لباس زيبائى مىپوشيم ، خود بزرگ بينى در ما پيدا مىشود ؟ فرمود : همانا آن در بين او و خداست .
3 - يزيد بن فرقد از شخصى روايت نموده ، گفت : شنيدم كه امام صادق عليه السّلام فرمود : داخل بهشت نخواهد شد شخصى كه در دلش به اندازهء وزن دانه اى از خردل خود بزرگ بينى باشد ، و وارد جهنّم نميگردد كسى كه در دلش به اندازه وزن دانهء خردلى از ايمان باشد ، راوى گويد : شروع نمودم به گفتن « * ( إِنَّا لِلَّه وَإِنَّا إِلَيْه راجِعُونَ ) * » ( براستى ما ملك خداييم و قطعا بسوى او بازخواهيم گشت - بقره : 156 ) ( اين جمله در عربى مرادف است با ( واى بحال من ) كه در فارسى گفته مىشود ) فرمود : چرا كلمهء استرجاع را گفتى ؟ عرض كردم : جهت فرمايشى كه از حضرتت شنيدم . فرمود : آنچنان كه تو گمان بردى نيست مقصودم منكر گشتن فهميدن چيزى است و آن جز انكار نخواهد بود ( يعنى غرض از تكبّر ، انكار خدا و گردنكشى در برابر قادر متعال است ) .
4 - عبد الأعلى گويد : امام صادق عليه السّلام فرمود : « كبر » عبارت از اين است كه آدمى با ديدهء حقارت به مردم بنگرد و حقّ را خوار و ناچيز شمرد و آن را بر وفق

96