اسماعيل مىباشد و مكَّه محلّ زندگى اسماعيل بود ، و براستى ابراهيم خواست اسماعيل را در روزهاى برپائى مراسم حج در منى قربانى كند .
فرمود : و ميان مژده اى كه براى اسماعيل و نويدى كه جهت اسحاق به ابراهيم داده شد ، پنج سال فاصله بود ، مگر نشنيده اى گفتهء ابراهيم را كه مىگويد :
* ( رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ ) * ( پروردگارا عطا كن مرا از شايستگان ) جز اين نيست كه از پروردگارش درخواست نمود كه پسرى از شايستگان نصيبش نمايد ، و در سورهء صافات فرموده : * ( فَبَشَّرْناه بِغُلامٍ حَلِيمٍ ) * ( پس نويد داديم او را به پسرى بردبار - صافات 37 : 101 ) مقصود اسماعيل است از هاجر ، فرمود : آن قوچ بزرگ در برابر رهائى اسماعيل قربانى شد ، آنگاه امام صادق عليه السّلام فرمود : سپس خداوند فرموده : * ( وَبَشَّرْناه بِإِسْحاقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ وَبارَكْنا عَلَيْه وَعَلى إِسْحاقَ ) * ( و مژده داديم او را به اسحاق كه پيغمبرى باشد از شايستگان ، و بركت داديم بر او و بر اسحاق - صافّات 37 : 112 « از آن قصد فرموده اسماعيل را ، پيش از مژده دادن به اسحاق . پس هر كس كه بپندارد ، اسحاق بزرگتر است از اسماعيل ، و اينكه ذبيح اسحاق بوده ، تكذيب نموده است آنچه را خداوند عزّ و جلّ در قرآن راجع به آن دو فرموده است .

408