صلى الله عليه و آله فرموده : « يا علىّ دوستى با تو ايمان ، و كينه ورزى با تو نفاق و كفر است » و علىّ عليه السّلام به همين جهت مقسّم بهشت و جهنّم مىباشد ، و چنان كه يكى اساتيد مىفرمود : منظور از اين گنج فرزند آن بزرگوار محسن عليه السّلام است كه چون حضرت فاطمه - سلام الله عليها - بين دو در فشرده شد ، او را سقط نمود ، و دليل آورم به خبرى كه در بارهء اولاد سقط شده روايت گرديده كه خشمگين بر در بهشت مىايستد ، به او گفته مىشود : به بهشت وارد شو ! مىگويد : داخل نمىگردم مگر آنكه پدر و مادرم قبل از من وارد شوند ، و طبق حديثى كه نقل شده : خداوند متعال حضرت ابراهيم و ساره را سرپرست اولاد مؤمنان نموده و آنان بوسيلهء درختى كه در بهشت است و داراى نوكى مانند نوك پستان گاو مىباشد تغذيه مىگردند ، پس چون قيامت فرا رسد ؛ لباسهاى زيبا بر آنان پوشانده شده و با عطريّات بهشتى خوشبو گشته ، و به پدرانشان اهدا مىگردند ، و از آن هنگام آنان با پدرانشان در بهشت فرمانروايند .
امّا فرمودهء آن بزرگوار صلى الله عليه و آله و « تو مالك دو سوى ابتدا و انتهاى آن هستى » به اين معنى است كه حسن و حسين ( عليهما السّلام ) دو گلدسته و منارهء بهشتند ، بدليل آن روايتى از رسول خدا صلى الله عليه و آله كه فرموده است : براستى كه خداوند بوسيلهء آن دو بهشت خود را آرايش مىدهد همچنان كه زنان با دو گوشواره كه بر

27