حضرت علىّ عليه السّلام روايت نمود كه پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : گوسفند دارى هر گاه روى آورد ، كار گوسفنددار رو به رونق است ، و چون پشت كند باز هم آمد كار اوست ، و اگر گاودارى رو كند ، ترقّى كار گاودار است ، و چون پشت نمايد زيان وى است ، و شتر مهار شياطين است ، هر گاه رو كند اشتردار در پستى افتد ، و چون پشت كند نيز اشتردار زيان بيند ، و خيرى از آن نرسد ، جز از سوئى كه بديمنتر است .
عرض شد : يا رسول الله ! به اين ترتيب چه شخصى بعد از اين اشتردارى نمايد ؟ فرمود : پس بدبختان نابكار كجايند ؟ ! صالح ( يكى از راويان حديث ) گفت : اسماعيل بن مهران ( آنكه خبر را به او داده ) اين شعر را خواند :
شتر جزء ثروت و مال است اگر باعث خوارى و پستى نمىشد ؛ تا هر كه بخواهد به پستى سازد ، نگهداريش كند ، و هر كس بخواهد بفروشدش و كالاى ديگرى تهيه كند . زنجانى بسند خود برايم نقل كرد از ابو عبيد كه : در شرح فرمايش حضرت « أعنان الشياطين » ، اعنان هر چيز ، اطراف و جوانب آن است ( يعنى نواحى شياطين ) ، و از ابو عمر و ديگران نيز اين معنى بازگو شده ، و اگر لفظ « اعنان » درست ضبط شده باشد ، مقصودش اين است كه شتر از نواحى شيطانها است ، يعنى

262