« بواسق » پره‌هاى كشيده شدهء ابر است در فضا تا به افق ديگر ، و هر كشيدگى را « باسق » گويند ، خداوند فرموده : * ( وَالنَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضِيدٌ ) * ( درختان خرماى بلند كه گلها و شكوفه‌هاى روى هم چيده دارند - ق 50 : 10 ) و « جون » سياهى زغالى است و جمعش « جون » مىباشد .
و اما اينكه فرموده : « فكيف ترون رحاها » ، « رحا » چرخ زدن ابر است در آسمان ، و از اين رو گفته‌اند : « رحا الحرب » و آن جايى است كه جنگ در آن چرخش كند .
« خفو » پهن شدن برق است در أطراف أبر ، و آن از دو باب آمده : « خفا البرق ، يخفو خفوا » و « خفى ، يخفى ، خفيا » .
« و ميض » آن است كه يك جرقّه زند آنگاه آرام شود ، و پهن نشود ، و « شقّ » كشش عمودى آن است در فضا بسوى زمين ( وسط آسمان ) بدون اينكه به طرف راست و چپ برود . مصنف اين كتاب گويد : و « حيا » بمعنى باران است .

260