بخشنده است ، امّا آنچه باعث بالا رفتن مقام است ، آشكارا سلام نمودن ، و غذا دادن به مردم ( گرسنه ) ، و نماز خواندن در شب ، هنگامى كه همه در خواب فرو رفته‌اند ، مىباشد . و امّا پوشانندهء گناهان : با وجود هواى سرد ، وضوى كامل ساختن ، و در شب و روز به نماز جماعت رفتن ، و نمازها را در اوّل وقت خواندن مىباشد . امّا آن سه چيز كه هلاككننده است : بخلى كه بر وجود انسانى ، حاكم و فرمانروا باشد ، و هواى نفسى كه از آن پيروى گردد ، و خودپسندى است .
و امّا سه چيز رهائى بخش : در نهان و آشكار از خدا ترسيدن ، و در حال داشتن و نعمت و همچنين در زمان تنگدستى ، ميانه روى كردن ، و در حال خرسندى و خشم از روى عدل و انصاف سخن گفتن است .
مصنّف اين كتاب - رضى الله عنه - گويد : از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه فرمود : « شحّ مطاع » گمان بد داشتن به خداى عزّ و جلّ است ، و امّا « سبرات » جمع « سبرة » مىباشد ، و آن شدّت سرما است و به همين سبب مرد « سبره » ناميده شده است .

248