مخلوط شدن چهارپايان است ، يعنى : هر گاه دو نفر گوسفند خود را با هم مخلوط كرده‌اند و مجموعا يك صد و بيست گوسفند شده كه يكى از آنها مالك هشتاد رأس ، و ديگرى مالك چهل رأس مىباشد ، و هر گاه كه گيرندهء زكات آمد و دو گوسفند از آن گلَّه برداشت آنكه هشتاد رأس دارد به آنكه چهل رأس دارد ، قيمت يك سوم گوسفند را بپردازد بنا بر اين بر او يك گوسفند و يك سوم گوسفند واجب است و بر ديگرى دو سوم گوسفند . و اگر گيرندهء زكات از مجموع يك صد و بيست ، يك گوسفند برداشت ، مالك هشتاد رأس ، بايد يك سوم يك گوسفند را به مالك چهل رأس بپردازد ، پس بر صاحب هشتاد رأس دو سوم يك گوسفند ، و بر صاحب چهل رأس يك سوم يك گوسفند لازم است و اين است آنچه در اسلام ممنوع شده ، مىفرمايد : كه « لا خلاط » .
و « وراط » ( فريفتن ) يعنى : چيز كم بها را در چيز گرانبها مخلوط نمودن و گول زدن مشترى است ، و گفته‌اند : فرمايش آن حضرت « لا خلاط و لا وراط » همانند قول كسى است كه گفته باشد : ( جمع نمىگردد ميان پراكنده شده و پراكندگى پيدا نمىشود در ميان جمع شده ) . مصنّف اين كتاب - رضى الله عنه - گويد : قول اخير صحيحتر مىباشد و معنى اوّل چندان قابل اهميّت نيست . و امّا فرموده اش « لا شناق » « شنق » فاصلهء

166