علىّ بن أبى طالب بر آنان ارزانى شده است ( خدا ) بر آنان غضب نمىكند ، و گمراه نمىشوند .
9 - يوسف بن محمّد و علىّ بن محمّد به نقل از پدرانشان از امام عسكرى عليه السلام روايت كرده‌اند كه آن حضرت در تفسير * ( صِراطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ ) * چنين فرمود : يعنى گويند ما را به راه اشخاصى راهنمائى فرما كه آنان را به نعمت دين و فرمانبرداريت كامياب كرده اى ، و ايشان همان افرادى هستند كه خداوند در حقّشان فرموده است : * ( وَمَنْ يُطِعِ الله وَالرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ الله عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَداءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً ) * ( كسانى كه خدا و پيغمبرش را اطاعت نمايند همراه با اشخاصى هستند كه پروردگار نعمت خود را به آنان مرحمت فرموده است ، يعنى پيغمبران ، درستكاران ، شهيدان ، و نيكان ، آنان چه خوب دوستان و همراهانى هستند . - نسا 4 : 71 ) .
و نيز به همين معنا بدون كم و زياد از أمير المؤمنين عليه السلام روايت شده است ، و سپس امام افزود اين نعمت ثروت دنيا و يا تندرستى بدن نبوده است ،

78