بيمار است ، « لِلمُتّقِين » براى پرهيزكاران از شيعهء محمّد و على ، آنان كه از هر نوع كفرورزى خوددارى كرده ، و از آن دورى گزيدند و از گناهانى كه انسان را به تباهى مىكشاند پرهيز و از انجام آن چشم پوشى كردند ، اسرار الهى و رازهاى بندگان پاك خدا و اوصياء بعد از محمّد صلَّى الله عليه و آله را فاش نساختند و آنها را در سينهء خود پنهان كردند ، آموزش علوم را از دانش پژوهان دريغ نكردند و در ميان آنان منتشر ساختند . تذكر « اين خبر از نظر سند چندان اعتبار ندارد » .
5 - أبو جمعه گويد : مردى از طايفهء بنى اميّه - كه تظاهر به اسلام ميكرد و در باطن كافر بود خدمت امام صادق عليه السلام رسيد ، عرض كرد : خداى عزّ و جلّ كه در قرآن فرموده است : « المص » از آن چه منظورى داشته است ؟ و چه حكمى از حلال و حرام و يا مطلبى در آن است كه مردم از آن سودمند گردند ؟ راوى گفت :
امام صادق عليه السلام از اين سخن بر آشفت و با لحن پرخاشگرانه اى فرمود : بيش از اين حرف نزن واى بر تو ، « الف » ان يك است و « لام » سى و « ميم » چهل ، و « صاد » نود ، به نظر تو جمعش چند مىشود ؟ گفت : يك صد و سى و يك .

62