باب 146 - معنى سوء 1 - خلف بن حمّاد ، با يك واسطه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت به يكى از يارانش فرمود : در موقع عمل حجامت ، كه از جاى آن خون بيرون زد ، پيش از تمام شدن حجامت به هنگام روان بودن و سرازير شدن خون بگو : به نام خداى بخشندهء مهربان ، پناه مىبرم به پروردگار بخشنده در اين حجامت از چشم زخم در خون و هر بدى ، بعد فرمود : اى فلانى ، چه مىدانى كه چون اين جملات را خواندى همهء چيزها را فراهم ساخته اى ، چون رد فرمودهء : * ( وَلَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَما مَسَّنِيَ السُّوءُ ) * ( و اگر من از غيب « جز آنچه به وحى مىدانم » آگاه بودم ، همواره مىافزودم برخيز و نفع خود ، هيچ گاه زيان و رنج نمىديدم - اعراف 7 : 188 ) منظور از « سوء » فقراست و خداى عزّ و جلّ فرموده : * ( كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْه السُّوءَ وَالْفَحْشاءَ ) * ( اين چنين ميل او را از قصد بدو عمل زشت بگردانيديم - يوسف 12 : 24 ) يعنى از اينكه آلوده بقتل و متّهم به زنا گردد ، و به

382