كه پيغمبر خدا صلَّى الله عليه و آله فرمود : هر حكمى كه در قرآن يافتيد بكار گيريد ، و در ترك آن عذرى نداريد ، و هر حكمى كه در قرآن نبود و در حديثى از من بود ، پس عذرى براى شما در ترك سنّت من نخواهد بود ، و در هر چه حكمى از سنّت و حديثى از من نبود پس هر چه اصحاب من گفتند شما نيز همان را بگوئيد ، زيرا مثل اصحاب من در بين شما همانند اختران است ، و هر كدام از شما كه آنان را راهنماى خود گرفتيد شما را هدايت كنند ، و اگر به گفتهء هر يك از اصحاب من اعتماد كنيد هدايت شده‌ايد ، و اختلاف اصحاب من براى شما رحمت است ، شخصى عرض كرد : يا رسول الله اصحاب تو چه كسانى هستند ؟ فرمود : اهل بيت من .
مؤلَّف اين كتاب محمّد بن علىّ گويد : قطعا اهل بيت عليهم السلام ، بر خلاف يك ديگر سخن نمىگويند ، بلكه بر پايه و اساس صحيح و حقّ ، احكام واقعى را براى شيعيان مىگويند ، و چه بسا بدليل تقيّه به احكام غير واقعى براى شيعيان فتوى مىدهند ، بنا بر اين ، آنچه از گفتارشان كه با هم اختلاف دارد ، بواسطهء تقيّه بوده ، و تقيّه لطف و رحمتى است براى شيعه .

354